Jan van der Meer

Ondersteuning en begeleiding bij afscheid en rouw
Ik neem je mee.
Ik neem je mee mijn leven door
waar ik ook ga en sta
wat ik voel of in woorden ook bedoel
ik neem je mee mijn leven door.
Ik neem je mee mijn leven door
zelfs door de ergste kou
want ‘t leven is zo stil, zo leeg
zo intens eenzaam zonder jou
Ik neem je mee mijn leven door
al kan ik je niet meer zien
ik neem je mee mijn leven door
zodat ik je nog wel voel misschien
Ik neem je mee mijn leven door
ik ben niets hier zonder jou
ik neem je mee mijn leven door
omdat ik zo intens van je hou
Ik neem je mee mijn leven door
ja zelfs de dood voorkomt dat niet
ik neem je mee mijn leven door
ook in mijn tranen van verdriet.
Ik neem je mee mijn leven door
ook als voor mij dat leven gaat
ik neem je mee mijn dood ook in
totdat jij weer voor me staat
Dan nemen wij elkaar weer mee
een heel nieuw leven in
intens verweven met elkaar
samen weer een nieuw begin
Jan van der Meer.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Het licht van één klein kaarsje
Het licht van één klein kaarsje
ontstoken bij het licht der maan
maakt dat ik de liefde voel
liefde voor wat ik moest laten gaan.
Het licht van één klein kaarsje
verandert niet mijn diep gemis
maar doet mij stilstaan bij de dingen
nu mijn geliefde niet meer is.
Dat wat we samen deden
deelden in ons bestaan
tijd die we aan elkaar besteedden
alles voor elkaar gedaan.
In het licht van één klein kaarsje
komt alles weer bijeen
door tranen van gemis
lopen gelukkige momenten heen.
Ik neem je mee, mijn leven door
onzichtbaar en toch zo dichtbij
diep verscholen in mijn hart
blijf jij voor altijd dicht bij mij.
In het licht van één klein kaarsje
denk ik dus aan jou
en fluister ik zacht de woorden
dat ik intens van je hou.
Jan van der Meer.
------------------------------------------------------------------------------------
Yn alles.
Yn de rein fan 'e hjerst
fiel ik de triennen fan it gemis
Yn de wyn fan 'e winter
fiel ik de kjeld fan dyn gean
Yn it bloeien fan 't foarjier
fiel ik dyn leafde foar my
Yn de sinne fan 'e simmer
fiel ik de waarmte dy't ús bynt
Sa bist altyd by my
ek no'tsto hjir net mear bist.
Yn alles....
Jan van der Meer.
------------------------------------------------------------------------------------
Unsichtbere rêchsek.
Alle minsken nimme yn it libben
in ûnsichtbere rêchsek mei sich mei
dêryn ferburgen safolle dingen
sammele yn tal fan herinneringen.
Meastentiids is er wol te rissen
ja is er suver licht
mar somtiden is er swier fan triennen
en kin er hast net mear ticht.
Wit dan dat ik by dy bin yn sokke don'kre dagen
en ik til dan wol mei dy mei
opdat al dy hast net te rissen dingen
krekt wat lichter wurde meie hjir foar dy.
Jan van der Meer.
------------------------------------------------------------------------------------
Yn dyn hert dêr sit in krêft
soms hiel lyts en soms hiel grut
dat kinsto brûke wannear noadich
as it yn it libben lêstich wurd.
It is in krêft, sa grut en net te mjitten
ûnfoarstelber sterk yn dyn bestean
ek al silst it net altiid fiele
it sil altiid mei dy gean
Op momenten fan hiel grut fertriet
en sels ek yn dyn djipste pine
yn it gemis fan al wat wie
meisto yn dysels dy krêft wer fine
En slagget dat net alle dagen
dan is dermei ek neat ferlern
de minsken om dy hinne sille mei dy draache
dat wat in minsk allinich soms sa moeilik kin.
Wit dêrom: hoe tsjuster it ek wurd
hoe dreech en swier soms ek de tiid
dyn eigen krêft én de minsken om dy hinne
gean mei dy mei, sels yn dyn allergrutste striid.
Jan van der Meer.
------------------------------------------------------------------------------------
Lytse fûgel
Yn de iere moarn hear ik dy sjongen
sa foarsichtich hiel tichtby
komst my ek hjoed it boadskip bringen
oer 't begjin fan wer in nije dei
Begjinne oan sa'n nije dei
yn al myn ûnwennigens en gemis
is hieltiid wer sa dreech foar my
is echt it swierste wat er is
Want wêr is bleauwn myn doel en sin
foar wa libje ik hjir nog
it leafste wat ik hie is my ûntnaam
myn triennen binne logysk toch ?
Lytse fûgel, as ik dy sa sjongen hear
tink ik: wer krigesto dy moed dochs wei
bisto dan nea immen ea ferlern
kinsto gjin ferlies dan op dyn wei?
Of is it miskien sa dasto mei dyn liet
dyn djipste gefoel en dyn grutste fertriet
útsjongst om ús witte te litten:
harren dy't wy misse wurde nea wer ferjitten?
Wolsto ús sizze mei dyn lûd
diel watsto mist want dat is goed?
Yn tinzen bliuwt de leafde dochs bestean
foar allen dy't hjir fan ús hinnegean?
Lytse fûgel, oan it begjin fan elke dei
hoe dreech en swier dy somtiiden ek begjint foar my
ik siz dochs tank foar dyn moaie liet
it bringt my werom nei better tiid.
Lytse fûgel sjong mar troch en troch
ek yn al ús djip fertriet
want yn dyn sjongen meie wy witte
dat sels troch dea de leafde nea fergiet.
Jan van der Meer.
---------------------------------------------------------------------------------------------------
Misse.
De folle wêroms yn it libben
sykjend, wachtsjend
op in antwurd dat nea komt
hoe no fierder
yn dat alles
as alle drokte wer ferstomme is
Tinkend oan wat wie
en dat wat net mear is
swijend oer hoe't it fielt
dy iensumens en it gemis
soms wol ik dy hearre
en soms wol ik dy sjen
soms wol ik dy fiele
minske as ik bin
Loslitte kin ik net, wol ik net
hoecht ek net
do bist en bliuwst
yn my
dyn hiele libben, dyn bestean
giet mei my mei
wêr't ik ek gean
Kom ik werom
by de wêroms
de wêroms yn hiel dit libben
wat docht it er noch ta
dat watsto hast libbet troch
yn gefoel, yn holle en yn 't hart
wat dy ek oerkomt
en wat dy ek yn 't libben bart
Hâld fêst
oan alles dat wat is
hoe grut
ûnpeilber
en hoe dreech it ek is
dat ivige
ivige gemis
Jan van der Meer.
------------------------------------------------------------------------------------
Yn 100.000 sinnestrielen
bisto altiid by my
yn alle waarmte dy't ik fiel
sit hieltiid ek in stik fan dy.
Ik mis dy sa yn alles hjir
en wer ik ek kom as gean
hieltiid mar it byld fan dy
eltse dei yn it bestean
Wiest de moaiste, de bêste
it leafste wat ik hie
yn alles tichtby my
wer't ik ek gie
Troch hichten én delten tegearre op paed
dagen mei sinne, dagen mei skaad
mar wat de dei ek bringe soe
mei dy tichtby my wist ik dat ik 't koe.
No is alles oars
en is it sa oergriselik stil
mar yn al it gemis
wit dat ik dy nea ferjitte sil.
Want yn 100.000 sinnestrielen
bisto altiid by my
yn alle waarmte dy't ik fiel
sit hieltiid ek in stik fan dy.
Jan van der Meer.
------------------------------------------------------------------------------------