Ik neem je mee.

Ik neem je mee mijn leven door

waar ik ook ga en sta

wat ik voel of in woorden ook bedoel

ik neem je mee mijn leven door.

                            Ik neem je mee mijn leven door

zelfs door de ergste kou

want ‘t leven is zo stil, zo leeg

zo intens eenzaam zonder jou

                            Ik neem je mee mijn leven door

al kan ik je niet meer zien

ik neem je mee mijn leven door

zodat ik je nog wel voel misschien

                            Ik neem je mee mijn leven door

ik ben niets hier zonder jou

ik neem je mee mijn leven door

omdat ik zo intens van je hou

                            Ik neem je mee mijn leven door

ja zelfs de dood voorkomt dat niet

ik neem je mee mijn leven door

ook in mijn tranen van verdriet.

                            Ik neem je mee mijn leven door

ook als voor mij dat leven gaat

ik neem je mee mijn dood ook in

totdat jij weer voor me staat

                            Dan nemen wij elkaar weer mee

een heel nieuw leven in

intens verweven met elkaar

samen weer een nieuw begin

Jan van der Meer.

--------------------------------------------------------------------------------------------------------

Het licht van één klein kaarsje

Het licht van één klein kaarsje

ontstoken bij het licht der maan

maakt dat ik de liefde voel

liefde voor wat ik moest laten gaan.

Het licht van één klein kaarsje

verandert niet mijn diep gemis

maar doet mij stilstaan bij de dingen

nu mijn geliefde niet meer is.

Dat wat we samen deden

deelden in ons bestaan

tijd die we aan elkaar besteedden

alles voor elkaar gedaan.

In het licht van één klein kaarsje

komt alles weer bijeen

door tranen van gemis

lopen gelukkige momenten heen.

Ik neem je mee, mijn leven door

onzichtbaar en toch zo dichtbij

diep verscholen in mijn hart

blijf jij voor altijd dicht bij mij.

In het licht van één klein kaarsje

denk ik dus aan jou

en fluister ik zacht de woorden

dat ik intens van je hou.

Jan van der Meer.

------------------------------------------------------------------------------------

Yn alles.

Yn de rein fan 'e hjerst

fiel ik de triennen fan it gemis

Yn de wyn fan 'e winter

fiel ik de kjeld fan dyn gean

Yn it bloeien fan 't foarjier

fiel ik dyn leafde foar my

Yn de sinne fan 'e simmer

fiel ik de waarmte dy't ús bynt

Sa bist altyd by my

ek no'tsto hjir net mear bist.

Yn alles....

Jan van der Meer.

------------------------------------------------------------------------------------

Unsichtbere rêchsek.

Alle minsken nimme yn it libben

in ûnsichtbere rêchsek mei sich mei

dêryn ferburgen safolle dingen

sammele yn tal fan herinneringen.

Meastentiids is er wol te rissen

ja is er suver licht

mar somtiden is er swier fan triennen

en kin er hast net mear ticht.

Wit dan dat ik by dy bin yn sokke don'kre dagen

en ik til dan wol mei dy mei

opdat al dy hast net te rissen dingen

krekt wat lichter wurde meie hjir foar dy.

Jan van der Meer.

------------------------------------------------------------------------------------

Yn dyn hert dêr sit in krêft

soms hiel lyts en soms hiel grut

dat kinsto brûke wannear noadich

as it yn it libben lêstich wurd.

It is in krêft, sa grut en net te mjitten

ûnfoarstelber sterk yn dyn bestean

ek al silst it net altiid fiele

it sil altiid mei dy gean

Op momenten fan hiel grut fertriet

en sels ek yn dyn djipste pine

yn it gemis fan al wat wie

meisto yn dysels dy krêft wer fine

En slagget dat net alle dagen

dan is dermei ek neat ferlern

de minsken om dy hinne sille mei dy draache

dat wat in minsk allinich soms sa moeilik kin.

Wit dêrom: hoe tsjuster it ek wurd

hoe dreech en swier soms ek de tiid

dyn eigen krêft én de minsken om dy hinne

gean mei dy mei, sels yn dyn allergrutste striid.

Jan van der Meer.

------------------------------------------------------------------------------------

Lytse fûgel

Yn de iere moarn hear ik dy sjongen

sa foarsichtich hiel tichtby

komst my ek hjoed it boadskip bringen

oer 't begjin fan wer in nije dei

Begjinne oan sa'n nije dei

yn al myn ûnwennigens en gemis

is hieltiid wer sa dreech foar my

is echt it swierste wat er is

Want wêr is bleauwn myn doel en sin

foar wa libje ik hjir nog

it leafste wat ik hie is my ûntnaam

myn triennen binne logysk toch ?

Lytse fûgel, as ik dy sa sjongen hear

tink ik: wer krigesto dy moed dochs wei

bisto dan nea immen ea ferlern

kinsto gjin ferlies dan op dyn wei?

Of is it miskien sa dasto mei dyn liet

dyn djipste gefoel en dyn grutste fertriet

útsjongst om ús witte te litten:

harren dy't wy misse wurde nea wer ferjitten?

Wolsto ús sizze mei dyn lûd

diel watsto mist want dat is goed?

Yn tinzen bliuwt de leafde dochs bestean

foar allen dy't hjir fan ús hinnegean?

Lytse fûgel, oan it begjin fan elke dei

hoe dreech en swier dy somtiiden ek begjint foar my

ik siz dochs tank foar dyn moaie liet

it bringt my werom nei better tiid.

Lytse fûgel sjong mar troch en troch

ek yn al ús djip fertriet

want yn dyn sjongen meie wy witte

dat sels troch dea de leafde nea fergiet.

Jan van der Meer.

---------------------------------------------------------------------------------------------------

Misse.

De folle wêroms yn it libben

sykjend, wachtsjend

op in antwurd dat nea komt

hoe no fierder

yn dat alles

as alle drokte wer ferstomme is

Tinkend oan wat wie

en dat wat net mear is

swijend oer hoe't it fielt

dy iensumens en it gemis

soms wol ik dy hearre

en soms wol ik dy sjen

soms wol ik dy fiele

minske as ik bin

Loslitte kin ik net, wol ik net

hoecht ek net

do bist en bliuwst

yn my

dyn hiele libben, dyn bestean

giet mei my mei

wêr't ik ek gean

Kom ik werom

by de wêroms

de wêroms yn hiel dit libben

wat docht it er noch ta

dat watsto hast libbet troch

yn gefoel, yn holle en yn 't hart

wat dy ek oerkomt

en wat dy ek yn 't libben bart

Hâld fêst

oan alles dat wat is

hoe grut

ûnpeilber

en hoe dreech it ek is

dat ivige

ivige gemis

Jan van der Meer.

------------------------------------------------------------------------------------

Yn 100.000 sinnestrielen

bisto altiid by my

yn alle waarmte dy't ik fiel

sit hieltiid ek in stik fan dy.

Ik mis dy sa yn alles hjir

en wer ik ek kom as gean

hieltiid mar it byld fan dy

eltse dei yn it bestean

Wiest de moaiste, de bêste

it leafste wat ik hie

yn alles tichtby my

wer't ik ek gie

Troch hichten én delten tegearre op paed

dagen mei sinne, dagen mei skaad

mar wat de dei ek bringe soe

mei dy tichtby my wist ik dat ik 't koe.

No is alles oars

en is it sa oergriselik stil

mar yn al it gemis

wit dat ik dy nea ferjitte sil.

Want yn 100.000 sinnestrielen

bisto altiid by my

yn alle waarmte dy't ik fiel

sit hieltiid ek in stik fan dy.

Jan van der Meer.

------------------------------------------------------------------------------------